Vijftig miljoen gebruikers, met een aanwas van tientallen miljoenen alleen al in de afgelopen weken, sinds Facebook Instagram overnam. Dan moet je toch iets goed gedaan hebben nietwaar. En inderdaad, als android gebruiker maakte ik kort geleden pas kennis met Instagram, dat lange tijd alleen aan IPhone eigenaren was voorbehouden. En, in ieder geval voor een deel van de Instagrammers – of Igers voor the incrowd – , toch een beetje elitair gebeuren was. Althans, dat blijkt nu, omdat het areaal zich zo gigantisch heeft uitgebreid, dat de oorspronkelijke gebruikers steen en been klagen via manifesten, comments en protestacties. Via Instagram.
Het leukste aan Instagram is natuurlijk het direct ‘instant’ manipuleren van je foto door editing en filters en deze vervolgens aan die vijftig miljoen bekend maken. En dan – ook instant – commentaar en likes terug te ontvangen. Heel verslavend. Maar waar ik het eigenlijk over wilde hebben is de functionaliteit die Instagram een jaar geleden toevoegde om foto’s te voorzien van extra kenmerken, door middel van hashtags: #instagram #blackandwhite, etc. De hashtags werden begin 2011 geïntroduceerd om sneller foto’s van dezelfde categorie, hetzelfde onderwerp, dezelfde filtering etc. te kunnen terugvinden. Inmiddels worden de hashtags door Instagram ook handig gebruikt om weekendwedstrijden uit te schrijven, waarbij het gebruik van de voorgeschreven hashtag voldoende is om deel te nemen aan de contest. En natuurlijk levert dit Facebook weer een goudmijn aan informatie voor datamining activiteiten ten behoeve van adverteerders. Omdat die vervolgens precies weten waar je bent, wat je doet, wat je hobbies, sporten, vakanties en andere persoonlijke belangstellingen behelzen. En iedere ‘like’ is een toegevoegde bron van informatie aan de datamining servers van deze Big Brother.
Wat zo leuk is voor ons vakgebied is de wijze waarop het vrije gebruik van hashtags zich heeft ontwikkeld onder de miljoenen gebruikers. Probeerde Instagram zelf nog moedig enige orde en uitleg te voorzien via de blogpagina, het was natuurlijk tegen dovenmansoren. Geef gebruikers een vrije hand in tagging, metadateren – of folksonomy zoals het dan heet – en het loopt meteen uit de hand. Natuurlijk gaat het de Instagrammers er om door zoveel mogelijk anderen gevonden en ‘geliked’ te worden. En dan zijn alle middelen – en hashtags – geoorloofd. Check maar eens op #blackandwhite via statigr.am.
Doet me denken aan de hele controverse over taxonomie vs. folksonomie, zoals bijvoorbeeld hier door Chris Riley en Chris McNulty wordt uitgevochten. En daarmee zijn we weer terug bij SharePoint 2010 en de rijke mogelijkheden om met managed metadata te voorzien in een taxonomie. Maar samen met de in 2010 toegevoegde mogelijkheden om content ‘social’ te maken, door tagging en rating en het opzetten van wiki’s en blogs, is dus ook binnen de muren van de onderneming of instelling een voorziening gecreëerd om gebruikers vrijheden te geven. En we kunnen kiezen of we daar vóór zijn:
“Strict taxonomy, especially at the outset, is too alienating and limiting for most users. You made a reference to the taxonomy being “done”. Taxonomy is never “done”. A proper information architect is always on the lookout for new terms and synonyms, new sets. We learn this through watching usage patterns, search terms. And, of course, user generated keywords!
It’s very nice to think that we can build a high-in-the-sky taxonomy before users arrive with their messy documents and personal information maps. It sounds really great, up there, 14,000 feet up in the Rockies. But down here, at sea level, in the big city, we need to get things done. We can’t wait for your ivory tower information theory to complete a needs analysis.”
Of natuurlijk tegen:
“I love giving users power and control, and feel there is an opportunity for that even in a controlled taxonomy. But I also know that when it comes to ediscovery, compliance, trusting users to use the right terms, in the right way, without a stick guide will never fly in court. I think there is a way to have both with a taxonomy. And often support taxonomy with folksonomy, but never support folksonomy alone.”
Of zijn we wellicht te bang voor de Wisdom of Crowds?
“Did you really claim that the taxonomy services in SharePoint 2010 Managed Metadata Services were superior to folksonomy and keywords? Really?
I mean, how Enterprise 1.0 of you. Seriously. If the past few years have taught us anything, it’s this – trust your users. Keywords are easy to set up, easy to maintain, easy to use. If you’re an end user, just type away. Want to define tags to show up in a search? Done. Want to create a topic that people can use and follow? Done.
What about central control? What about predefined hierarchies? Who needs them??? Why wait for the high priests and priestesses of IT and metadata to get around to it?
And regardless of how central planners *think* the world should be organized, users will lead us the way to how the information actually, really works. Trust users, don’t fear them.”
Interessant is dat de vrijheden voor social tagging door Instagram zelf ook weer snel werden ingeperkt, toen ze ook voor allerlei minder sociale doeleinden gebruikt gingen worden. In ieder geval vond ik mijn laatste Instagram foto weer ontzettend #instagood. Net als 9.226.452 (ja dat is ruim negen miljoen) gebruikers hun foto’s…
Ach ja, tags / trefwoorden.
Ik ben er nog altijd een beetje sceptisch over, zeker als het het als zaligmakend gepresenteerd wordt. Eerder schreef ik daar al enkele stukjes over:
#10 Taggen
Taggen of ordenen
En ook dit onderzoek van Cathy Marshall, vind ik nog altijd relevant.
Maar de interessante vraag is eigenlijk: wat vind je er zelf van, Eric?
Ah bon, dan zijn we het toch weer eens (en had ik de tong in je wang over het hoofd gezien…)